Όλοι διαρκείας γιατί έτσι έχουμε μάθει!

Όλοι διαρκείας γιατί έτσι έχουμε μάθει!

29/05/2011 - 19:40

Όλοι διαρκείας γιατί έτσι έχουμε μάθει να εκδηλώνουμε και μάλιστα στον μέγιστο βαθμό την αγάπη μας και τη στήριξή μας στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ μας!

Γεια σας, αδέλφια μου ΓΑΥΡΟΙ, παραδοσιακά και παγκοσμίως είναι γνωστό στους πάντες που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο ότι ο δωδέκατος παίκτης μίας ομάδας είναι οι οπαδοί της. Είναι αυτοί που κατά κάποιο τρόπο βγάζουν τα χαρακτηριστικά και τα στοιχεία της ομάδας που υποστηρίζουν. Την ιδεολογία της και την ιστορία της, αλλά και γενικά τα ψυχικά της συστατικά.

Εμείς ως λαός του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ αποτελούμε ένα κομμάτι από τους ποιο θερμόαιμους οπαδούς, σχεδόν όλης της Ευρώπης! Χωρίς υπερβολή! Χωρίς λόγια του αέρα! Χωρίς σάλια και ψέματα! Με τη δράση μας, τη γενική συμπεριφορά μας, τις χωρογραφίες, αλλά και τη δυναμική παρουσία μας ΠΑΝΤΟΥ και ΠΑΝΤΑ, έχουμε γίνει γνωστοί σε όλο τον κόσμο! Η τρέλα μας, η αρρώστια μας και τα συνθήματά μας άλλωστε είναι ενδεικτικά, «ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΤΙ ΜΑΓΙΚΟ, ΟΠΟΥ ΠΑΣ ΕΣΥ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΓΩ ΝΑ ΣΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΩ» και «ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ, Η ΓΗ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ» και πολλά άλλα που αποτελούν τον «ομφάλιο λώρο» μεταξύ εμάς και του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ μας.

Το Καραϊσκάκη μας, τη γηπεδάρα μας, τον ΝΑΟ μας, τον έχουμε μετατρέψει σε κάστρο που είναι ικανό να γονατίσει, και να κάνει να προσκυνήσει τον οποιοδήποτε αντίπαλο! Αυτό το τηρούμε διαχρονικά χωρίς την παραμικρή αλλοίωση! Να θυμηθούμε και τα προηγούμενα χρόνια που χρησιμοποιούσαμε το ΟΑΚΑ και η κατάσταση δεν απείχε πολύ από τη σημερινή εποχή. Άλλωστε είχε διακριθεί ως η καλύτερη έδρα στην Ευρώπη! Το ίδιο και στην πολύ μικρότερη Ριζούπολη, για να μην ταξιδέψουμε ακόμα πιο παλιά, στο παλιό Καραϊσκάκη!

Διαφορετικές έδρες η κάθε μία, αλλά με ένα κοινό. Τη μετατροπή τους σε μια οργανωμένη και πολύ καυτή και δυναμική έδρα! Η συνολική μας παρουσία τα τελευταία χρόνια αποδεικνύει την ποιότητα και την ικανότητα που έχουμε σαν οπαδοί να δημιουργούμε ΕΔΡΑ με όλη τη σημασία της λέξης! Ο λαός του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ πάει στο γήπεδο να φωνάξει για τη μεγάλη του αγάπη και να εμψυχώσει τους παίκτες που φορούν την ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ φανέλα και να φέρει σε δύσκολη θέση τον κάθε αντίπαλο! Γήπεδο σημαίνει πάθος και αγώνας του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ είτε στο Καραϊσκάκη είτε στο ΣΕΦ είτε οπουδήποτε αλλού σημαίνει ΦΩΝΗ, σχιζοφρένεια και ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΨΥΧΗ!

Αποτελούμε μια δύναμη που παίζει ίσως και τον πιο καθοριστικό ρόλο στη διάρκεια ενός αγώνα! Ετσι έχουμε μάθει να εκδηλώνουμε και μάλιστα στον μέγιστο βαθμό την αγάπη μας και τη στήριξή μας για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ μας! Όταν η κούραση συναντά σωματικά και ψυχικά τους παίκτες μας, εμείς είμαστε η ένεση με τη «ΘΡΥΛΙΝΗ» που τους απογειώνει! Και αυτό είναι διαχρονικά αποδεδειγμένο ότι όταν η ομάδα χρειάζεται στήριξη, ο λαός του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ είναι ΠΑΝΤΟΥ και ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ!

Στο πέρασμα των χρόνων, όπως όλα στη ζωή έτσι και εμείς συναντάμε την εξέλιξη και τη δημιουργία για να παρουσιάζουμε κάτι το διαφορετικό κάθε φορά, αλλά εξίσου το ίδιο εντυπωσιακό και μοναδικό! Οι χωρογραφίες (coreo) που φτιάχνουμε και εκθέτουν ένα μοναδικό υπερθέαμα που δεν υπάρχει όμοιό του στην Ευρώπη, αποτελεί το κάτι διαφορετικό! Και αυτό δεν αποτελεί διατύπωση χαράς μόνο, αλλά είναι πραγματικότητα! Και αυτό θα συνεχίσει να γίνεται για μια ολόκληρη ζωή, γιατί αποτελεί μέρος της ιστορίας του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ μας! Άλλωστε αυτή είναι και η ταυτότητα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ μας! Γιατί ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι ο λαός του!

Έτσι το κληρονομήσαμε και έτσι θα το παραδώσουμε για να συνεχίσει να υπάρχει! Η καρδιά του ΘΡΥΛΟΥ χτυπάει ΠΑΝΤΟΥ και ΠΑΝΤΑ ΔΥΝΑΤΑ σε Ελλάδα, αλλά και όπου υπάρχει ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ καρδιά, «ΑΠ’ ΤΟΝ ΕΒΡΟ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ. ΜΟΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ». Η ιστορία γράφει και δεν ξεγράφει! Γεννηθήκαμε έτσι, μείναμε έτσι και θα είμαστε έτσι. ΑΡΡΩΣΤΟΙ, ΤΡΕΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ!! Γι’ αυτό, αδέλφια μου, τη φετινή χρονιά που η ομάδα θα θέλεις χίλια μάτια να τη βλέπεις θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα να βρίσκετε εισιτήρια, ειδικά εγώ που πέρσι μπορούσα και ταχτοποιούσα πολλούς από εσάς, σας ενημερώνω να κάνετε τα κουμάντα σας και να αγοράσετε εισιτήρια διαρκείας. Αδέλφια μου, περάστε από όλους τους συνδέσμους της ΘΥΡΑΣ 7 να οργανωθείτε και να καβατζάρετε τη θέση σας στον ΝΑΟ μας. Ακόμα έχω να σας πω πως για το απέναντι πέταλο, αυτό της επαρχίας μας, θα προμηθευτείτε από όλους τους συνδέσμους της ΘΥΡΑΣ 7 σε όλη την Ελλάδα, αλλά μπορείτε να συνεννοηθείτε και μαζί μου από το μέιλ xaros.korydallos@yahoo.gr αλλά και τηλεφωνικώς. Το διαρκείας κάνει 320 ευρώ + 60 ευρώ η εγγραφή για τον Ερασιτέχνη μας.

Ολοι τη σεζόν αυτή κοντά στην ομάδα μας…

Καλησπέρα, Γιάννο! Με λένε Παναγιώτη, είμαι από την Πάτρα και σου στέλνω μέιλ γιατί έχω ένα μεγάλο πρόβλημα. Δεν σε γνωρίζω προσωπικά, αλλά ξέρω πως είσαι άρρωστος με τον ΘΡΥΛΟ μας και γι’ αυτό αποφάσισα να σου στείλω γιατί πιστεύω πως θα με καταλάβεις. Να σου πω όμως πώς έχουν τα πράγματα. Είμαι 24 χρόνων, άρρωστος με τον ΘΡΥΛΟ μας και όσο κι αν σου φανεί παράξενο, δεν έχω καταφέρει έως τώρα ούτε μία φορά να βρεθώ στον ΝΑΟ μας, αλλά ούτε να δω την ομάδα μας από κοντά σε κάποιο εκτός έδρας παιχνίδι και ξέρεις καλά τι σημαίνει για εμάς τους άρρωστους ΓΑΥΡΟΥΣ να μην έχουμε πάει ούτε μία φορά στον ΝΑΟ μας.

Επικοινωνήστε μαζί μου και θα γίνουν όλα…

Γι’ αυτό αποφάσισα φέτος που έχω μαζέψει κάποια φράγκα να πάρω ένα διαρκείας στο πέταλο της επαρχίας, που απ’ ό,τι έγραψες και στη στήλη σου στον «ΓΑΥΡΟ» τη νέα σεζόν θα είναι ακόμα πιο μάχιμο, να ανεβαίνω με το ΚΤΕΛ και για 90 λεπτά να τα δίνω όλα για τον ΘΡΥΛΟ μας! Αυτό που θέλω από εσένα, αν γίνεται, είναι να είμαστε στην ίδια θύρα γιατί όπως σου είπα, δεν έχω κάποιον άλλον να είμαι μαζί του, να φωνάζω και στο ημίχρονο να έχω να πω μια κουβέντα. Επίσης θα ήθελα αν γίνεται να κανονίσουμε μια Κυριακή που δεν δουλεύω, όποτε σε βολεύει, να ανέβω πάνω να πάμε για ένα καφεδάκι να τα πούμε καλύτερα γιατί έχω πολλά ακόμα που θα ήθελα να συζητήσουμε και να σου πω. Αυτά είχα να σου πω προς το παρόν, θα περιμένω απάντησή σου.

ΥΓ.: ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ! Επειδή απόψε, λόγω της ημέρας, ο χώρος που μπορούσα να γράψω ήταν λίγος, αύριο θα έχω ένα δισέλιδο αφιέρωμα. Εκεί θα μπορέσω να εκφραστώ και να σας πω αδέρφια τα πάντα για τον πρώτο χρόνο της αποκλειστικά δικής μας εφημερίδας, τον «ΓΑΥΡΟ» μας!

ΧΑΡΟΣ 7

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 29/05/2011)